WAT IS JEUK TOCH LASTIG!!

 

De zomer is weer begonnen, en daarbij horen toch allerlei specifieke kwaaltjes.

Deze werkochtend werd het me weer overduidelijk: de eerste twee patiënten hadden als klacht huidproblemen.

Zonde toch, de zomer kan zo leuk zijn zou je denken, maar met continu jeuk is het leven ineens niet zo leuk meer!

De eerste patiënt was een gesteriliseerde poes, Nicky. Ze had vooral op de achterste helft van de rug huidproblemen, kaalheid, de huid was nog nét niet open. Door de jeuk, die duidelijk met deze kwaal gepaard gaat, is ze de hele dag onrustig, springt soms op alsof ze ineens door iets gestoken wordt, en gaat dan dwangmatig zitten likken en plukken op de achterkant van haar lijfje. Men was er al een aantal keer mee bij de dierenarts geweest: in eerste instantie had ze een hormoonpreparaat gekregen (prednisolon): dan is tijdelijk de kwaal even weg.

Zoals te verwachten viel, kwamen de klachten terug. De diagnose luidde nu: dwangneurose. Nicky zou dwangmatig haar haren uit blijven trekken. Ze kreeg vervolgens een anti-epileptica voorgeschreven (soort valiumpreparaat, een rustigmakertje) en dat gebruikte ze nu een aantal maanden. De kwaal bleef aanhouden en de mensen hadden een suffe poes in huis die niets meer deed. Wat vind ik dit toch zonde: direct hormonen en/of valiumachtige preparaten in zo’n beestje pompen.

 

Na het uitwisselen van diverse wetenswaardigheden over Nicky hebben we een homeopathische behandeling ingesteld. Een paar huidmiddelen kwamen in aanmerking (sulfur en graphites). Verder het middel folliculinum (aangezien ze gesteriliseerd was, kan de hormoonhuishouding een reden zijn van de problemen, vandaar dit laatste middel). Verder tegen ontwenningsverschijnselen van de hormoonpreparaten en tegen de jeuk het middel ribes nigrum.

Over een aantal weken komt Nicky terug in de praktijk, en zullen we zien hoe alles is verlopen.

 

De tweede patiënt deze ochtend is Terry, een hoogbenige Jack Russelterrier, een reutje. Deze hond is gecastreerd (was wel zeer potent als reu!), en heeft ook al huidproblemen. In dit geval bijt hij aan zijn voeten, tussen de tenen, achterste helft van de rug, heeft aanleg voor oorproblemen en heeft als pup demodex (= jonge- hondenschurft) gehad. Dit laatste verklaart al dat hij een zekere aanleg heeft voor huidproblemen: het is opvallend dat in één nest van pups waarin enkele zitten met demodex, niet alle pups het krijgen. Waarschijnlijk pakt het altijd de pups met de minste weerstand. Ook de anaalklieren bij deze hond waren regelmatig ontstoken geweest en uitgeknepen door de dierenarts. Als therapie tegen de huidproblemen had hij regelmatig injecties en tabletten corticosteroïden gehad (bijnierschorshormonen). Tijdelijk kwam er verbetering in het geheel, maar het dier had veel bijwerkingen: grote eetlust en veel drinken omdat de nieren een enorme aanslag te verduren krijgen met deze middelen. Vlak na een injectie had hij moeite de urine op te houden. Ook hier was een hormoonbehandeling ingesteld: de patiënt komt een paar maanden niet terug, dan begint de kwaal de kop weer op te steken: wederom een hormoonbehandeling.

 

Dit dier had dusdanig lang hormonen geslikt, waardoor hij eraan verslaafd is geraakt en langzaam af moet kicken: we beginnen dan met een homeopathische behandeling, naast het afbouwschema van de hormonen. Zouden we ineens stoppen met de hormonen, dan valt het dier in een enorm gat (de eigen bijnierschors is op dat moment niet actief in het aanmaken van de betreffende ontstekingsremmende hormonen, omdat ze kunstmatig zijn toegediend). Het dier zou dan enorme ontwenningsverschijnselen krijgen: huidproblemen en jeuk! Tijdens het afbouwschema beginnen we met telkens één dag tussen de inname van de hormoontabletten te laten, zodat de eigen bijnierschors weer langzaam op gang kan komen. De tussendagen worden er steeds meer, en zo kunnen we in een paar maanden afbouwen naar niets meer. Als homeopathische behandeling kwam hier in aanmerking o.a. sulfur (huidmiddel), calcium sulfuricum (huid- en anaalklieren), testosterone (gezien de castratie, voor het hormonale gedeelte). Verder wederom ribes nigrum tegen de jeuk- en ontwenningsverschijnselen. Ook bloem van zwavel (een voor consumptie geschikt gemaakte zwavelpoeder) als reinigingsmiddel, zowel inwendig als uitwendig op de geïrriteerde plaatsen, wil vaak helpen om snel resultaat te boeken.

 

Ook Terry komt over een aantal weken terug in de praktijk, waarschijnlijk in dezelfde periode als Nicky.

 

Een belangrijke noot bij huidproblemen (vooral als deze uitsluitend 's zomers actief zijn) is tóch de vlooienbestrijding bij uw huisdier. Knoflook, etherische oliën etc. bieden geen 100% bescherming, en vlooien zitten nu eenmaal overal, ook tussen de tegels en straatklinkers. Als een dier een allergie tegen vlooien ontwikkelt, is één beet voldoende voor 3 weken jeuk en kapotmaken van de huid. Er zijn tegenwoordig echt wel goede (en veilige) middelen op de markt die wél 100% afdoende zijn, deze zijn verkrijgbaar via uw dierenarts.

 

Deze veilige en goed-werkende middelen zijn niet verkrijgbaar bij de dierenspeciaalzaak. Behandel uw huisdier zowel in de zomer als in de winter tegen vlooien, het hele jaar rond dus, zeker als er op enige manier aanleg voor huidproblemen aanwezig is!

 

Sita van der Munnik

Veterinair homeopaat

Tel. 0224-571879