|
De Veterinair-specialist
door Drs. R.J. Gerritsen, specialist Interne Geneeskunde van het Gezelschapsdier
De veterinair specialist: uitbreiding van het diergeneeskundig spectrum!
Net als in de humane geneeskunde zijn er tegenwoordig in de diergeneeskunde specialisten: dierenartsen die zich na hun gewone opleiding, nóg eens vier tot zes jaar toeleggen op een deelgebied. Denkt u behalve de interne geneeskunde (alle organen) aan de weke delenchirurgie (‘weke delen’ dat wil zeggen zachte weefsels), de orthopedie (botten) en bijvoorbeeld de oogheelkunde.
Het is niet meer van deze tijd om van een dierenarts te verwachten dat deze alle diersoorten kan onderzoeken en behandelen – van koeien, paarden en geiten tot katten, reptielen en vogels. Sinds een aantal jaren ‘differentiëren’ aankomend dierenartsen dus: halverwege hun studie kiezen ze tussen ‘bedrijfsmatig gehouden dieren’, ‘paarden’, ‘gezelschapsdieren’ of ‘bijzondere diersoorten’. De enorme hoeveelheid beschikbare kennis per vakgebied en de vele technieken voor onderzoek en behandeling, die de afgelopen jaren vanuit de humane geneeskunde hun entree maakten in de diergeneeskunde, hebben verdere specialisatie nodig gemaakt. Zo ontstond het fenomeen van de dierenarts-specialist. In dit artikel ga ik kort in op de specifieke deskundigheid en het bijzondere werkgebied van de dierenarts-specialist, in het bijzonder van de dierenarts-internist.
Wie mag zich dierenarts-specialist noemen?
Aan veterinair specialisten worden strenge (inmiddels Europese) eisen gesteld. Een specialisatieopleiding wordt afgesloten met een examen, dat één keer per jaar ergens in Europa wordt afgenomen. Wie eenmaal dierenarts is, blijft dat. De specialist dient echter te voldoen aan eisen voor herregistratie: elke vijf jaar wordt opnieuw bekeken of hij/zij nog wel het recht heeft de titel ‘specialist’ te voeren. Dat gebeurt aan de aan de hand van publicaties van wetenschappelijke artikelen, het geven van lezingen en/of volgen van nascholing. Een dierenarts-specialist kunt u herkennen aan het logo dat alleen veterinair specialisten mogen voeren.
Via de website www.groepveterinairespecialisten.nl kunt u nazoeken of u met een ‘echte’ specialist te maken hebt. Inmiddels zijn op diverse plekken in het land veterinair specialisten aan het werk in particuliere specialistenklinieken. Ook bij de faculteit Diergeneeskunde kunnen eigenaren terecht voor specialistische zorg.
Dierenarts en specialist: teamwork op afstand Dierenartsen en specialisten werken in goed overleg samen om uw huisdier optimale zorg te bieden. Het is zeker zinvol om eens met uw dierenarts te overleggen over het verwijsbeleid van de praktijk en de specialisten naar wie wordt verwezen. Als u instemt met verwijzing, geeft uw dierenarts een verwijsbrief mee voor de specialist, waarin hij of zij verslag doet van zijn bevindingen en aangeeft wat de reden voor verwijzing is. U kunt zelf een afspraak maken voor een specialistische intake, of uw dierenarts doet dat voor u. Tijdens zo’n intake zal de specialist naar de voorgeschiedenis van uw huisdier vragen en het lichamelijk onderzoeken. Uw observaties zijn vaak van doorslaggevend belang voor het juist interpreteren van het klinische beeld. Omdat een specialist zijn vakgebied in detail overziet, kan hij of zij goed inschatten welke problemen er mogelijk spelen. Vervolgens is nader onderzoek nodig om een aandoening aan te tonen of juist de mogelijkheid dat deze speelt te elimineren. Dit leidt uiteindelijk tot een diagnose. Andere onderzoekstechnieken die veel gebruikt worden zijn: bloedonderzoek, röntgen- en echodiagnostiek alsook onderzoek van weefselbiopten eventueel verkregen met behulp van scopie-onderzoek. Als er een diagnose is gesteld, kan uw specialist iets zeggen over behandelmogelijkheden en prognose van de patiënt. De behandeling kan bestaan uit voedingsadviezen, medicatie, opname (vaak vanwege vloeistoftherapie dat wil zeggen een infuus), maar ook chirurgie. Intussen houdt de specialist uw dierenarts op de hoogte, in de regel via schriftelijke rapportages. Heel belangrijk, want uw eigen dierenarts coördineert alle diergeneeskundige zorg aan de patiënt. Bij sommige aandoeningen is het nodig om nog een tijdje onder controle te blijven. In alle gevallen zal uw eigen dierenarts de zorg voor uw hond of kat, zodra de specialist meent dat dit verantwoord is, weer overnemen.
De internist als ‘veterinair detective’
De schrijver Arthur Conan Doyle baseerde zijn belangrijkste personage, Sherlock Holmes, op de figuur van dr. Joseph Bell, een getalenteerd chirurg, die hij in 1876 ontmoette toen hij in Glasgow medicijnen ging studeren. Doyle vatte grote bewondering op voor de arts Bell, die zijn tijd vooruit was door toen al forensisch onderzoek te doen. Bell kon uitstekend observeren en wist door het logisch benaderen en interpreteren van de verzamelde gegevens, vaak de vinger op de zere plek te leggen. Vandaar dat ik mezelf voor de grap wel eens beschreven heb als ‘Sherlock Holmes in een witte jas’. Want zoals de chirurg baat heeft bij een ‘timmermansoog’, zo moet de internist het hebben van de onderzoekende en nieuwsgierige geest van de detective. Wanneer u uw kat meeneemt naar de dierenarts-internist, dan is dat vaak met vage klachten als onbegrepen koorts of pijn, hoesten, vermageren, verminderd uithoudingsvermogen, veel of helemaal niet drinken of plassen of af en toe braken en/of diarree. U schakelt als het ware een ‘veterinair detective’ in, die dagelijks ‘moeilijke’ gevallen oplost. Klachten kunnen duiden op heel verschillende aandoeningen. Zo kan een versnelde ademhaling bijvoorbeeld wijzen op een hartprobleem, op trauma maar ook op een infectieuze aandoening van het borstvlies of pijn en ongemak in het algemeen. Als een soort Sherlock Holmes probeert de internist aan de hand van een differentieel diagnose, een lijstje van aandoeningen die mogelijk spelen, via gericht nader onderzoek te begrijpen wat er met uw huisdier aan de hand is. Veel staat of valt met de kwaliteit van het nader onderzoek: de kennis en vaardigheden van degene die het onderzoek uitvoert en interpreteert in combinatie met moderne diagnostische apparatuur en hulpmiddelen.
Is het bezoeken van een specialist kostbaar?
Het hangt er maar vanaf hoe u dat bekijkt. De specialist hanteert een hoger uurtarief, maar komt vaak sneller tot de kern. Overigens raad ik eigenaren tegenwoordig aan een ziektekostenverzekering af te sluiten. Voor een redelijk bedrag per maand is uw huisdier al tegen een aantal risico’s verzekerd. Er is niets zo vervelend als moeten besluiten om je huisdier noodzakelijke specialistische zorg te onthouden vanwege de kosten. Want we kunnen steeds meer aandoeningen steeds beter behandelen.
Meer weten over individuele disciplines?
Raadpleegt u de websites van een aantal specialistencentra. Onze eigen website www.dekompaan.com gaat hoofdzakelijk in op de interne geneeskunde met alle (weke delen en cardio-) chirurgie die daaruit voortvloeit. Ook interessant voor eigenaren van huisdieren zónder klachten!
|